Bevallingsverhaal

Mijn kleine meisje,

Hier het verhaal van alles wat er zich afspeelde voordat jij geboren werd. Doordat je te weinig bewoog wilde ze mama opnemen.

Dus op maandag 15 oktober bracht mama sochtends om 7 uur jou zus naar de creche en daarna kwam oma prinses om mama naar het ziekenhuis te brengen waar ik/wij om 8 uur moesten zijn. Mama kwam op een lege kamer terecht dus kon kiezen waar ze wilde liggen. Om 8.20 uur kreeg mama de eerste ctg en om 9 uur mocht mama eraf. De ctg was goed en om 11 uur kwamen ze mama ophalen om een ballonkatheter te plaatsen (om de baarmoedermond open te maken). Ze konden niet goed voelen hoe jij lag en toen ze een echo gingen maken lag jij in stuit! Wat??? Mama schrok hier erg van! Jij hebt de hele zwangerschap goed gelegen, zaterdags had mama nog na de ctg een echo gehad om te kijken of jij niet qua groei achter liep. Toen lag je nog goed, en vandaag is mama 37 weken en 5 dagen zwanger en lig jij ineens verkeerd om! Nou daar gingen alle mooie plannen. Nu kreeg mama informatie papieren mee en moest gaan bedenken wat mama wilde. Mama had 3 opties. 1) jou terug laten draaien 2) een stuitbevalling 3) een keizersnede. Jeetje wat was wijsheid?? Na lang piekeren viel de keizersnede af, want dat is toch een buikoperatie en het herstel duurt lang. En mama wil zo snel mogelijk van jou en je zus genieten! Een stuitbevalling......het is lastiger zei de arts maar kan wel. Dus mama koos voor terug draaien. Jij bent ook zelf heen gedraaid en mama heeft dat niet gevoeld! Je bent niet heel groot, dus mama wilde het proberen. Om half 2 gebeurde dit. Het was binnen een minuut gedaan! De arts was erg enthousiast. Soms moeten ze met 2 handen duwen en trekken.....en nu legde hij 2 vingers tegen jou hoofdje en duwde je zo naar beneden (je ging dus koppeltje duikelen). Dit ging helemaal vanzelf en deed geen pijn. Daarna kreeg mama gelijk een echo en moest aan de ctg om te kijken of alles goed was gegaan (geen gekke dingen met de navelstreng enz). Dit was allemaal goed! Om half 4 kreeg mama dus uiteindelijk alsnog de katheter. Ze konden er niet goed bij omdat de baarmoedermond nog zo ver naar achter stond en het was dus alles behalve prettig.....maar hij zat (dachten ze). Mama moest weer gelijk aan de monitor en die gaf aan dat er continu harde buiken waren, maar voor mama nog niet echt voelbaar. Later nog een keer een ctg, avond eten, weer aan de ctg en toen tijd om te slapen. Er staat gemiddeld 24 uur voor de ballonkatheter dus mama hoopte jou morgen in haar armen te kunnen houden.

Dinsdag 16 oktober werd mama om half 7 al wakker gemaakt. Bloeddruk en temperatuur werden gecontroleerd en mama moest douchen. Er was inmiddels een kamergenoot bij mama gekomen (een hele grote donkere vrouw die alleen maar lag te puffen en kreunen). Om 10 voor 7 kreeg mama een inwendig onderzoek, maar helaas had de ballon toch niet goed gezeten. Hij was los maar de baarmoeder was nog steeds erg ver naar achter en niet open. Jeetje wat was dat een tegenvaller zeg!! Ze wilde een nieuwe katheter plaatsen maar gingen eerst overleggen. Mama gaf wel aan dat ze liever de gel wilde, die ze 2 jaar geleden bij noelle ook gehad heeft. Om half 9 kwamen de artsen terug. De kans dat de katheter nu wel goed te plaatsen was is klein en omdat vorige keer de gel goed had aangeslagen kreeg mama nu weer gel. Daarna ging mama aan de ctg en gelijk begonnen er voelbare harde buiken en de buikactiviteiten lieten dat op de monitor ook zien die kwamen tot de 80/90 (20 is een rustige buik waarin niks gebeurd). Mama moest na de lunch verplicht rusten. Slapen lukte niet door de harde buiken. Om 2 uur kreeg mama weer een ctg en nu waren de cijfertjes al opgelopen tot 120! De harde buiken deden ook echt pijn, althans pijn......het was alles behalve prettig! Om 10 over 4 moest mama weer aan de ctg en de harde buiken waren zo continu (6 per 10 minuten) dat ze een inwendig onderzoek wilde doen omdat het best al eens kon beginnen. Mama was even hoopvol, maar helaas......de baarmoeder was niet voelbaar, lag nog te ver naar achteren. Mama baalde enorm!! Mama wilde niet steeds alleen in het ziekenhuis liggen! En ookal kwamen papa en oma prinses elke dag een kwartiertje langs.....mama wilde jou in haar armen houden en lekker naar huis gaan, naar je grote zus! De nachtzuster zag mama haar teleurstelling en zei 'elke harde buik die je voelt doet iets, wie weet begint het alsnog over 2 uur'. Maar mama had de moed al bijna opgegeven. En het speelde ook mee dat mama maar 3 dagen opvang (creche) voor je zus had, dus als mama donderdag nog niet thuis zou zijn.....wie moest er dan voor haar zorgen?? Om half 8 moest mama weer aan de ctg en mama had het gevoel dat de harde buiken stopte en er nu weeen begonnen. Die harde buiken waren continu en dit was een gevoel dat opkwam en afzakte. Rond 9 uur werd mama erg misselijk en die weeen werden sterker. Om kwart over 10 wilde ze toch weer een inwendig onderzoek doen. Jippie, we hebben 2/3 cm ontsluiting!! De nachtzuster was helemaal enthousiast voor mama. Toen moesten we even overleggen, wat gingen we doen? Papa was gewoon thuis maar het zou 45 minuten duren voor hij hier kan zijn, omdat je zus ligt te slapen en hij dus eerst oma prinses moet bellen, die moet naar ons huis komen en dan pas kan papa weg. De artsen stelde dus voor om alvast naar een verloskamer te gaan en papa moest ook al komen. Zou het niet doorzetten vannacht dan krijgt mama morgen wee opwekkers. Maar het is en feit, morgen wordt je geboren!! Om 11 uur kwam papa en was mama inmiddels al op de verloskamer. De weeen werden heftiger en pijnlijker, de ctg gaf dit ook aan. Mama was zo moe dat ze iets wilde tegen de pijn zodat mama even kon slapen.

Het was inmiddels woensdag 17 oktober en mama moest eerst weer aan de ctg. Om half 1 gingen we ze weer een inwendig onderzoek doen omdat ze aan de hand daarvan konden bepalen wat mama mocht hebben tegen de pijn om te slapen. Mama had toen 6/7 cm! Het enigste dat ze konden geven was via een infuus een morfine pompje maar slapen ging niet meer zei de arts. Ook verwachtte hij dat jij er over 2 uur wel zou zijn omdat het zo snel ging. Oke dacht mama, dan zitten we die 2 uur ook nog wel uit. Dus de artsen gingen weg en papa ging roken. Toen iedereen weg was werd de pijn zo heftig......dat hield mama geen 2 uur meer vol! Dus mama piepte de arts op om alsnog om de morfine te vragen (papa was inmiddels ook weer terug) Al die tijd lag mama aan de ctg en hij zag dat de weeen nog heftiger waren. Omdat mama ook al persdrang had mocht mama om 1 uur mee persen. Toen braken gelijk mama's vliezen (met een enorme druk dus de hele kamer zat onder). Mama had toen ook volledige ontsluiting en om 10 over 1 was jij er al! Je kwam wel als sterrekijkertje naar buiten dus een paar scheurtjes waren niet te vermijden, maar wat was mama blij dat jij er was!! En wat was je mooi en klein! De arts zei dat hij niet vaak een verkeerde inschatting maakt qua tijd (hij zei om half 1 dat je er over 2 uurtjes wel zou zijn.....dat werd dus 40 minuten!). 

Felise Magdalena (vernoemd naar de oma van mama waar wij elke week zijn). Je bent precies 3000 gram en 50 cm lang (ongeveer want ze mogen eigenlijk niet meten). En wat lijk je op je zus!! Papa en mama zijn zij blij met jou! Je bent helemaal goed gekeurd en dronk gelijk goed aan de borst! Papa was in alle haast de maxicosi vergeten dus hij kon om 3 uur naar huis om die op te halen. Om half 7 mochten we lekker naar huis toe! Je zus lag nog in bed en papa en papa waren de hele nacht wakker geweest dus erg moe. Mama is dus snel met jou naar boven gegaan. Noelle was al wakker.....dus papa haalde haar uit bed en kleedde haar beneden aan. Gaf haar een broodje en zei dat jij geboren was en dat als ze uit de creche kwam dat mama en jij thuis zouden zijn. Toen heeft hij haar weg gebracht. Zo hadden we een eerste dagje even met z'n 3en (en de kraamhulp) en konden we allemaal even bijkomen. Wat ben je mooi en lief!! Toen noelle om kwart over 4 thuis kwam was ze gelijk heel lief voor jou en ze had op de creche een mooie beer geknutseld voor jou die ze bij jou in de kinderwagenbak legde. Oh wat houdt mama van jullie 2!

Dikke knuffel,
mama